وعده

هر چه به در و دیوار خانه نگاه می کرد، نمی دانست از کجا باید شروع کند. به داد این دیوارهای کج شده برسد؟ یا پنجره های شکسته را عوض کند و شیشه بیاندازد؟ آن راه پله های دم در را که سنگ هایش ریخته اند، مرمت کند یا سقفی که دیوارش چکه می کند؟ چطور در اینجا باید زندگی کرد؟ با دقت بیشتر، سوالاتش بیشتر می شد و امیدش کمتر. آنچنان پولی هم که در بساطشان نداشتند. همه پول را داده بودند برای خرید این خانه مخروبه.

برعکس او، نامزدش، چنان با شور و اشتیاق در و دیوارها را نگاه می کرد انگار قصر آیینه کاری شده ای را می بیند. با دستش اشاره کرد و گفت: ببین آرزو. به این می گن خونه. نگاه با این همه زلزله خراب نشده. چارچوب محکمی داره. سقفشو نگاه چه بلنده. دستم به سر و روش که بخوره نور علی نور می شه. " آستین هایش را بالا شد و مشغول تمیز کردن شد. جعبه ابزاری که با خودش آورده بود را باز کرد و با چکش، به جان آجرهای دیوار افتاد.

حالا کار هر روزش، تلاش برای آوردن خاک از بیابان و درست کردن آجر و مرمت خانه بود. بعضی روزها، آرزو روی لبه پله خرابه ها می نشست و او را نگاه می کرد که با چه عشقی خشت های دیوارها را روی هم می گذارد و سختی اش را تحمل می کند تا خانه را رو به راه کند و آباد، انگار نه انگار که دانشجوی دکتری نور دیده اساتید است.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

قَلبٌ لَیسَ فیهِ شَیءٌ مِنَ الحِکمَةِ کَبَیتٍ خَرِبٍ، فتَعَلَّموا و عَلِّموا و تَفَقَّهوا، و لا تَموتوا جُهّالاً؛ فإنَّ اللّهَ لا یَعذِرُ عَلَى الجَهلِ .

دلى که در آن چیزى از حکمت نباشد، مانند خانه‌اى مخروبه است. پس، دانش بیاموزید و بیاموزانید و فهمیدگى به دست آورید و نادان نمیرید؛ زیرا خداوند عذرِ نادانى را نمى‌پذیرد.

کنز العمّال : ح28750.