- مامان، امتیازام چقدره؟
- بزار ببینم. هفت تاست.
- اگه نقاشی بکشم چند امتیاز می گیرم؟
- بستگی داره چطوری رنگ کنی. از یک امتیاز تا پانزده امتیاز.
- اگه پانزده تا بگیرم، امتیازام چندتا می شه؟
- می شه بیست و یک
- خب چندتا مونده تا بشه سی تا؟
🔹دلش می خواست بازی کامپیوتری کند. از همان ابتدای صبح، برنامه ها و کارهایش را طوری می چید که بتواند امتیاز بگیرد و برای ساعت 7 شب که زمان بازی بود، به حد نصاب رسیده باشد.
#نامه_شما
#سحر
زیباترین سروده ی هستی سلام؛
پدر صبورم سلام؛
پدر مهربونم سلام؛
پدر دلسوزم سلام؛
پدر دلشکسته ام سلام؛
سحر میدونه فرزند خلفی نبوده برای چونان پدری...
سحر میدونه با سبک سلوکش فرسنگ ها از محضر پدرش فاصله گرفته ...
نمیدونم در این عالم دردی بزرگتر از این درد هست که بابایت باشه ولی تو خودت را محروم کرده باشی از برکت حضورش
اگر به حال زار خودت جای اشک خون گریه کنی حق داری ...
سحر ایکاش می فهمیدی
ایکاش از مردگی نجات پیدا می کردی
واقعا روز مرگی و روز مره گی تا به کی؟
الهی لین قلبی لامر ولیک...
🌟چگونه می توان به #اهل_بیت علیهم السلام نزدیک تر شد؟
دو راه خاص، برای آن هایی که فکر می کنند خیلی دور هستند وجود دارد.
💎دو راه میانبر، برای سنگین تر کردن کفه‌ی #اعمال نیک
💚دو راه ساده و مهم برای کم کردن فاصله مان با #اهل_بیت علیهم السلام
👀 می توانید حدس بزنید این دو راه چیست؟
به بهانه آخرین #جمعه ماه #شعبان
@zekreelahi
نخوان که تو هم سرگردان می شوی:
لا اله الا لله.. (1)
خدایا جز تو، اله ی نیست و ندارم .. با تمام وجود می گویم که ندارم..
الحمدلله رب العالمین.. خدایا ممنونم که اجازه
ام دادی و توفیقم دادی بر ذکر لا اله الا الله (2)..
حیف است صلوات نفرستی .. اللهم صل علی محمد
و ال محمد (3).. خدایا درود و رحمتت را خیلی وسیع، بفرست بر محمد و آل محمد..
آخ یادم رفت قرار بود استغفار کنم، ماه رجب است .. استغفرالله و اسئله التوبه.. خدایا از
تو طلب می کنم... و باز هم شکرت را می کنم تا باز هم به من بدهی: الحمدلله رب العالمین..
سکوتی عمیق حکمفرما شده است. عمق سکوت، تمام وجودش را گرفته است. یاد مادربزرگ می افتد. یاد پدربزرگ... که هر دو از این دنیا رفته اند. لحظاتی که به خاک می سپردندشان.. چهره پدربزرگش را که مهر بر چشمانش دارد و رنگ به رو ندارد ... داخل قبر می شود.. تمام بدنش کرخت شده است. هیچ حرکتی ندارد. باید کفن بپوشد.. ملحفه اش را دور دستانش می پیچد و دستانش به بدنش چفت می شوند.
چشمانش را می بندد و به یاد داستان سیاحت غرب، با خود می گوید : و من مردم... هیچ حسی در بدن ندارد.. تمام توجه ش به جنازه اش است که حالا او را از کمی بالاتر می بیند. ملحفه ای که دور خودش پیچیده و چشمانی که بسته است. چه سبک بال شده است.
تا سقف می رود و فاصله اش که از جنازه بیشتر می شود ترس، تمام وجودش را در بر می گیرد. نکند مرده ام؟ واقعا مرده ام؟ اگر مرده باشم چه کنم؟ من که هنوز نمازهای قضا زیاد دارم. من که هنوز روزه هایم را نگرفته ام. مادرم را ناراحت کرده ام. پول قرضی از این و ان دارم. وصیت نکرده ام که. گناهانم را چه کنم؟ خدایا مرا به کجا می بری با این همه گناه.. وای چه کنم؟ حالا چه کنم؟ بلند شو.. نمیرررررر.. نمیرررررررر...
