وعده

آنقدر سرش را شلوغ کرده است که وقت سرخاراندن هم ندارد. هر چه به او می گویم : بابا جان، ی کمی استراحت کن. ی کمی بیشتر به خودت برس. فایده ندارد که ندارد. فقط جوابش همین است که: الان هم دارم به خودم می رسم پس چی فکر کرده ای؟ ورزشم به راه است. خانواده داری ام به راه است. بازی با بچه هایم سرجایش است. کارم سرجایش است. مطالعه و خریدکردن هایم هم سرجایش. دید و بازدیدهایم هم سرجایش است. این همه دارم به خودم می رسم. اصلا بگو ببینم، مشکلت با کارهای من چیست؟

همیشه هم با همین سوال جوابش را پایان می دهد و من هم می گویم: مشکلی ندارم. اما ته دلم ، مشکلم با همین دید و بازدیدهایش است. بیچاره خانمش که او را هم همراه خودش کرده. هی به این خانواده سر بزن و با آن خانواده خرید برو و با این خانواده شال و کلاه می کند و سفر زیارتی می بردشان و با یک خانواده ی دیگر استخر می رود و ... به من هم هر بار زنگ می زند که تو هم خانواده ات را بردار و با ما بیا.. ادرس می دهد و ساعت.. اما من که حال و حوصله ندارم. دراز کشیدن جلوی تلویزیون و روی مبل راحتی بنفشی که تازه خریده ام را ترجیح می دهم.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله صلى الله علیه و آله : خَلَّتانِ کثیرٌ مِن الناسِ فیهِما مَفتونٌ : الصِّحَّةُ و الفَراغُ .

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : دو چیز است که مایه فتنه (آزمایش یا فساد) بسیارى از مردم است: تندرستى و فراغت (بیکارى).

تحف العقول عن آل الرسول علیهم السلام  ,  جلد۱  ,  صفحه۳۶