۰۱
خرداد
ورق می زنم. آرام آرام. اما آرام ورق زدنم به خاطر عتیقه بودنش نیست. با هر بار ورق زدن، روحم تازه می شود. به تازگی ناب معصومیت کودک سه سال و اندی:
پدر مشتش را باز می کند. یک کتاب خیلی خیلی خیلی کوچک در دستانش است.
و این اولین باری بود که من اسم قرآن را شنیدم.