یکی از راه‌های متصف شدن به صفتی، این است که ویژگی‌های صاحبان آن صفت را بشناسیم و در خود پیاده کنیم. اصل و تمام همت ما این است که متقی باشیم. شما از ویژگی‌های متقین، چه می‌دانید؟
هر وقت می‌دیدمش، تمام ساعات روزش پر بود از برنامه‌های درسی و خدمت در ابعاد وسیع و عبادت و ... باز هم از قصورها و کارهای کمش، خجلت زده بود و از خدا طلب بخشش می‌کرد. جالب بود که خیلی هم شکر می‌کرد.
او که این همه با خدا بود و خدایی کار می‌کرد این بود. پس من چه‌ام ؟!
اَلْمُتَّقونَ لایَرْضَوْنَ مِنْ اَعْمالِهِمُ الْقَلیلَ، وَ لایَسْتکْثِرونَ الْکَثیرَ(1)
تقواپیشگان، از کار کمِ خود راضى نیستند و کارهاى زیاد خود را، بسیار نمى شمارند.
پ.ن1: به نظرتان این نگاه(از عمل کم راضی نیست و زیاد را کم می‌بیند)، از کجا ناشی می‌شود؟
پ.ن2: مفهوم تقوا را در اینجا بخوانیم
پاورقی:
1. امام على علیه السلام: اَ لْـمُـتَّقونَ لایَرْضَوْنَ مِنْ اَعْمالِهِمُ الْقَلیلَ، وَ لایَسْتَـکْثِرونَ الْکَثیرَ، فَهُمْ لاَنْفُسِهِمْ مُتَّهِمونَ وَ مِنْ اَعْمالِهِمْ مُشْفِقونَ؛ نهج البلاغه، از خطبه 184.
تقواپیشگان، از کار کمِ خود راضى نیستند و کارهاى زیاد خود را، بسیار نمى شمارند، در نتیجه، خودشان را زیر سؤال برده و محاکمه مى کنند و از کردار خود بیمناک اند.