باوفاتر از عمل، نبود رفیق - گر بود نیکو، ابد یارت شود
هر ساعتی از صبح که بلند شدی، کار اولت این باشد که درنگی کنی. اگر تمرکز کافی را برای درنگ نداری، دست به قلم بشو و بنویس. ببین تا شب، می خواهی چه کارهایی انجام دهی. معمول ما آدمها، زمان و تعداد کارهایی که بیشتر انجام میدهیم و حواس و دغدغه مان، به آن هاست، مربوط به کارهای این دنیایمان هست. با این اوصاف، اگر اعمال ما را در فرمول زیر بگذارند ، ضرر نمیکنیم؟
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : مَن أصبَحَ و أمسى و الآخِرةُ أکبرُ هَمِّهِ جَعلَ اللّه ُ الغِنى فی قلبِهِ، و جَمَع لَه أمرَهُ، و لَم یَخرُج مِن الدُّنیا حتّى یَستکمِلَ رزقَهُ . و مَن أصبحَ و أمسَى و الدُّنیا أکبرُ هَمِّهِ جَعَلَ اللّه ُ الفَقْرَ بینَ عینَیهِ، و شتَّتَ علَیهِ أمْرَه، و لَم یَنَلْ مِن الدُّنیا إلاّ ما قُسِمَ لَهُ . (بحار الأنوار : 77/151/104.)
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر آن کس که در شب و روز، بزرگترین همّش آخرت باشد ، خداوند بى نیازى را در دل او جاى مى دهد و کارش را سامان مى بخشد و از دنیا نمى رود مگر وقتى که روزى اش را کامل دریافت کرده باشد. و هر آن کس که شب و روز، بزرگترین همّش دنیا باشد، خداوند فقر را در بین دو چشم او قرار مى دهد (همیشه چشمش گرسنه دنیا است) و کارش را پریشان مى سازد و از دنیا به چیزى بیش از قسمت خود نمى رسد.
وقتی با کمی درنگ در ابتدای صبح، میتوانیم نیت کنیم و کارهایمان را برای آخرتمان، ولو با ده واسطه، انجام دهیم، چرا اینکار را نکنیم؟ اگر فراموش میکنی، زنگ یادآوری نیت بگذار. خدایا، ظرف ها را بشورم برای رضای تو. خانه را جارو کنم تا تو راضی باشی از تمیزی خانه. به مادرم کمک کنم تا تو خوشحال شوی. خانواده را خدمت کنم تا تو از من راضی باشی.. ان شاالله که همیشه، الهی، کار کنیم.
بسم الله.. دفتر و قلم بردار و همین الان، تا پایان روزت را دوامی اخروی ببخش. دست خود توست.
در مورد رابطه های دنیا و آخرت بیشتر بخوانیم در اینجا