وعده

می پرسم: شما وبلاگ من رو خوندین؟

و با خودم می گویم، دوباره این وبلاگ را به خودت نسبت دادی.. این من ها را بگذار کنار کمی...

می گوید: یکی دو بار سر زدم... اما مشتری ثابتش نبودم

فکرم را بلند برایش می گویم که: پس موفق نبوده وبلاگم

و باز با خود می گویم: یادت رفت؟ دو ثانیه پیش به خودت نهیب زدی که منیت را بگذاری کنار، باز هم می گویی وبلاگم!!!

و آن بنده خدا متعجب از این جمله، می ماند چه بگوید و از سر تواضع و اخلاقی که دارد، پاسخ های متواضعانه می دهد و من . . . . . . مانند فیلم هایی که در پس زمینه، حرکت قطار و ماشین و ابرها و ... به سرعت نشان داده می شود و سوژه ، میان صفحه تلویزیون، متفکر و مبهوت، خارج از هیاهوها ایستاده است، در اندیشه خود غوطه می خورم که .. همین منیت توست که مانع می شود و نور مطالب را به رخ مخاطبانت نمی تاباند..

او می رود و من، همین طور خیره به صفحه مونیتور...

یادت هست چند روز پیش خدا به گوشت رساند: همه چیزت، برای منِ خدا باشد.. (1)

یادت هست در مطلبی خواندی که : "اگر شما از کانال آلوده, از شیر آلوده، بهترین و پاک‌ترین آب را عبور بدهید، بالأخره بی‌اثر می‌شود" (2)

و همین دو ، کافی است که علت مشتری ثابت نشدن کسی که یکی دو بار نوشته های وبلاگ را خوانده است، بفهمی..

قلبت را باید پاک کنی.. مگر نه این است که با قلبت می نویسی.. دستانت را باید پاک کنی. مگر نه این است که با دستانت می نگاری.. چشمت را باید پاک کنی. مگر نه این است که با چشمانت، نوشته ها را می خوانی و ویرایش می کنی و .. قلب و دست و چشم همه در ثبت این نوشته دخیل هستند و کانال انتقالی معارف اهل بیت می شوند.... و اگر طیب و طاهر نباشی، تو را چه به نوشتن بهترین مطالب : کلام الله و معارف اهل بیت..

اینجاست که خوب می فهمی، تزکیه، جایگاهش همان اول راه است. نه وسط و آخر راه.. و چه خوب فرموده اند:« عزیزان! بارها بیان کردیم که اگر کسی می‌خواهد علم بما هو علم را بداند، باید تزکیه شود؛ چون درست است که بیان شده: «الْعِلْمُ‏ نُورٌ یَقْذِفُهُ‏ اللَّهُ فِی قَلْبِ مَنْ یَشَاءُ»(3)، امّا این مطلب را هم داریم که فرمودند: «العلمُ هُو الحجابُ الأکبر»(4) » (5)

این بار، به جای مونیتور، به دستانم خیره می شوم: آیات الهی.. تو با این دستانت، که ادعای همه کار کردن را داری، اگر خدا نخواهد هیچ کاره ای. و وقتی هیچ باشی، تو را چه به من گفتن. همین ها هم دستت امانت است. دستان تو نیست. تو، مالکش نیستی. تو حتی، مالک خودت هم نیستی.. خودت هم امانتی. این را که می دانی .. پس به خودت بارها بگو و بگو تا درونی ات شود... می دانی که امانتی و تو، خود مالک نیستی . به جای اینکه در طول روز به چیزهای بی فایده فکر کنی، مدام به خودت بگو که : تو....مالک خودت نیستی... تا قلبت به آن مومن شود و تسلیم محض...

اگر باورت شد، هر چه او بگوید اطاعت می کنی.. منتظر نمی شوی که امر کند حتی؛ خودت جلو می روی.. رمز موفقیت خادمانی که همسرانشان را خدمت می کنند بدون منت، بدون منیت، بدون ناراحتی و با رضایت و اطاعت و اتیان و اخلاص، همین است. خدا را مالک تمام اعضا و جوارح و روح و جسم خود می دانند و همه را در راه خدمت و جلب رضایت او، به کار می گیرند حتی اگر، نفسشان در عذاب باشد و له شود و خوار شود.. روحشان اما، متعالی است..

 بالاترین کارها، خدمت است.. روزی مان باشد الهی..

این جا دنیاست. نفس، دنیا را می خواهد؛ اما تک تک سلول های ما، چیز دیگری را طلب می کنند. تا ما چقدر باور کرده باشیم که مالک خودمان نیستیم و همه، امانتی است و باید در راهی که او گفته، به کارش ببندیم..

أَلاَ إِنَّ الدُّنْیَا دَارٌ لاَ یُسْلَمُ مِنْهَا إِلاَّ فِیهَا (6)

آگاه باشید دنیا خانه ای است که کسی در آن ایمنی ندارد جز آنکه به جمع آوری توشه آخرت پردازد

و به خود می گویم: همین طور خیره بمان. خیره بمان و اندیشه کن که تو، مالک خود نیستی...  بیشتر بخوان از امانت و امانت داری در  اینجا

عجیب جمله ای است برای تفکر و  راه یافتن به معانی والا...

 ------------------------------

1. قل إِنَّ صَلاَتِی وَنُسُکِی وَمَحْیَایَ وَمَمَاتِی لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ  (سوره انعام/ آیه 162)  بگو : نماز من و قربانی من و زندگی من و مرگ من برای خدا آن پروردگار جهانیان است

2. . بیانات حضرت آیت الله جوادی آملی دامت برکاته در درس اخلاق در تاریخ (03/2/94 )

3. مصباح الشریعة، ص: 16.

4 . امام خمینی (ره)، جهاد اکبر، تهران، پیام آزادی، 1368 ش، ص 12. درباره عبارت (العلم هو الحجاب الاکبر); یعنی علم برای انسان حجاب بزرگی ایجاد می کند. باید بیان شود که این جمله، روایت و کلام معصوم ـ علیه السلام ـ نیست بلکه عبارتی است عرفانی، که بزرگانی چون امام خمینی(ره) در کتب اخلاقی و عرفانی خود از این تعبیر استفاده کرده اند. هیچ منافاتی با روایات مربوط به فضیلت علم و عالم ندارد، چرا که کسانی این عبارت را به کار برده اند که خود، دریایی از علم و معرفت بوده اند و علوم، نه تنها برای آنان حجاب نبوده، بلکه بسیاری از حجابها و پرده ها را از پیش رویشان برداشته است.

5 . بیانات حضرت آیت الله قرهی دامت برکاته در درس اخلاق، جلسه 284 ، در تاریخ (22 /5/93 )

6 . نهج البلاغه، خطبه 63.