وعده

دفتر و قلم؛ آماده.

بنویس. (شما هم بنویسید)

1. کارهایی که باید انجام دهم ولو دوست نداشته باشم یا سختم باشد؛ چون مفید است. مثل تلاوت قرآن و دعا، نمازهای اول وقت باتأمل و ..

2. کارهایی که نباید انجام دهم ولو دوست دارم و راحت‌ترم؛ مثل خوش‌خوابی‌های بعد از اذان صبح، سرنزدن به همسایه و ...

لیست بلند بالایی شد. خیلی دقیق و جزئی.

.

.

.

.

.

و بعد

 پیامی برای تک تک سلول‌هایم که روزی، به فنا می‌روید برای اینکه به بقا برسید:

گوش دهید.

دستانم.

پاهایم.

قلبم.

مغزم.

شکمم.

همه‌تان، بفهمید:

شما برای راحتی و پاداش دائمی (نیازمان)،  مجبورید صبرکنید(1) بر این انجام دادن‌ و گاهی انجام ندادن‌ها. شما برای ...

 تکرار..

شما برای...

شهدا، این نوع برنامه‌ها‌ را چطور می‌نوشتند؟ اینجا را بخوانید.

1. الإمام علیّ علیه السلام : مَعاشِرَ شیعَتِی ، اِصبِروا عَلى عَمَلٍ لا غِنىً بِکُم عَن ثَوابِهِ ، وَاصبِروا عَن عَمَلٍ لا صَبرَ لَکُم عَلى عِقابِهِ ، إنّا وَجَدنَا الصَّبرَ عَلى طاعَةِ اللّه ِ أهوَنَ مِنَ الصَّبرِ عَلى عَذابِ اللّه ِ عَزَّوجَلَّ . اِعلَموا أنَّکُم فی أجَلٍ مَحدودٍ وأمَلٍ مَمدودٍ ونَفَسٍ مَعدودٍ ، ولابُدَّ لِلأَجَلِ أن یَتَناهى ولِلأَمَلِ أن یُطوى ولِلنَّفَسِ أن یُحصى . ثُمَّ دَمَعَت عَیناهُ وقَرَأ: «وإنَّ عَلَیکُم لَحافِظینَ * کِرامًا کاتِبینَ * یَعلَمونَ ما تَفعَلونَ [ الانفطار : 10 ـ 12 . ] » [ أمالی الصدوق : 96 / 5] .

امام على علیه السلام: اى گروه شیعیان من! برکارى که از پاداش آن بى نیاز نیستید، شکیبا باشید و در ترک کارى که تاب کیفرش را ندارید، پایدارى ورزید، (زیرا) ما شکیبایى بر طاعت خدا را، آسانتر از شکیبایى بر عذاب خداى عز و جلیافته ایم. بدانید که شما عمرى محدود و آرزویى دراز و نَفَسى شماره شده دارید و لاجرم عمر به سرآید و بساط آرزو درهم پیچیده شود و نَفَسها به شماره افتد. حضرت سپس اشک ریخت و این آیه را خواند: «همانا بر شما نگهبانانى گماشته شده اند. [فرشتگان] بزرگوارى که نویسندگان [اعمال شما ]هستند. آن چه را مى کنید، مى دانند.»