خدایا شاکرم بخاطر نعمتی که به ما داده ای.. خود می دانی که مدت هاست در تمنایش، تشنه ام. الحمدلله رب العالمین.
لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ (ابراهیم / 7)
شکر فقط به این نیست که بگویی
الحمدلله رب العالمین و زبانت گویای سپاسی باشد که از این نعمت الهی برده
ای. این هم لازم است و عالی. اما عالی تر، این است که قلبت، سپاسگذار منعمی
باشد که تو را لایق که نه، می آزماید که آیا، لیاقت ادامه پیدا کردن این نعمت را داری یا نه.
چه اینکه خیلی بخشش ها خدا کرده
و اعمال زشت ما، آن ها را از ما دور کرده است. لیاقتت را با به کارگیری و
انجام وظایفت نشان بده به شکرانه ی این نعمت الهی ای که خدا، امروز، در روز
عرفه، روزی ات کرده . نعمتی که چه بسا به خوبانش می داده و دارایی تو، از
استجابت دعای امروزت باشد که گفته ای: هر خیری به هر که داده ای در این
روز، به من هم بده.
شما فکر می کنید چند درصد از نعمت هایتان را حتی اندکی شکر می کنید که لیاقت تداوم این نعمت را داشته باشید؟