🌀 سرگردان خیابان ها، بنزین تمام می کرد و مسیر را پیدا نمی کرد. کسی نبود او را راهنمایی کند؛ آخر، خودش هم نمی دانست دقیقا کجا باید برود. بدون هدف مشخصی، آمده بود که به بهترین جا برسد. پیدا نکرد. بارها بنزین تمام کرد. ماشینش فرسوده شد. حتی تصادف کرد. زخمی شد. اما آنجایی که می خواست و باید را، پیدا نکرد. به آدم های دور و برش نگاه کرد. همه در تکاپو بودند.
معمول آدم ها، از ضعیف بودن، احساس ضعف کردن بدشان می آید. دوست دارند خودشان را قوی نشان بدهند. این حالت را از همان کودکی، در بچه ها می بینیم. امروز می خواهم یک رفتاری را به شما یاد بدهم(بخوانید یادآوری کنم) که نشان از همین قدرت داشتن است. قوی هستید و قوی می نمایانید وقتی این رفتار را از خود نشان دهید.
«ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ؛ بدی را به بهترین راه و روش دفع کن (و پاسخ بدی را به نیکی ده)!»[مومنون/96]
بدی را با نیکی دفع کن. این دفع کردن بدی از خودت است. بدی را از او هم دفع خواهی کرد. نیکی کردن به کسی که به تو بدی کرده، نیاز به قدرت دارد. خود را قوی نشان دهید. قوی خواهید شد.
خیلی اذیت کننده است جلوی چشمت غذایی باشد و مدام بخواهی بخوری. آنوقت جلوی خودت را بگیری. مدام هی وسوسه می شوی که نه. بخور. اشکالی ندارد. تو نیاز داری. در نیاز، حرام معنا ندارد. بردار و بخور. حالا نخواستی بخوری، یک کمی بچش. مزه مزه کن. یک بار مزه کردن که اشکالی ندارد. برو جلو. کسی تو را نمی بیند. چیزی نیست.
