وعده

می گویم وبلاگ را می خوانی؟ پاسخ می دهد: آری می خوانم. می گویم نظرت را نگفتی برایم؟ می گوید هنوز سبک نوشتنت دستم نیامده تا بتوانم نظری بدهم. می گویم : سبک را ولش کن..

این ولش کن از آن کلماتی است که بارها به خاطرش تنبیه شده ام و بارها دعوایم کرده اند(1). بچه ای را می زنند می گویم ولش کن. روی چیزهای بیخودی تاکید می کنند می گویم ولش کن. بار آخر چه قشقری به پا شدن از این ولش کن و .. اما باز هم می گویم عزیزم ولش کن. چیزهای بی اهمیت را ولش کن (2) . سبک نوشتن و این ها به چه کارت می آید. ولش کن. مطلب را بخوان و تأمل کن و فکر کن و محتوا را فهم کن و پیاده کن و سوال بپرس (3)..

این ولش کن همان توجهت را به چیز بهتری معطوف کن نیست؟ این ولش کن همان انرژی ات را برای کار دیگری صرف کن نیست؟ اگر خیلی چیزها را در زندگی ولش کنی، به چیزهای مهم تر نخواهی رسید؟!

به نظرت پیشنهاد خدا این نیست که به مهم ترین ها بپردازی و خود را درگیر چیزهای کوچک و بی اهمیت و ناچیز و دنیاااااااا(4)، نکنی؟

* * * * * * * *

صدای مادرم در گوشم می پیچد که بیا صبحانه ات را بخور. چی شده امروز صبح زود بیدار شدی..

پله ها را دوتا دوتا می پرم و کنار مادر، آرام می گیرم و می گویم: سلام مامان. صبح بخیر. بسته پیشنهادی گفت شب زود بخواب تا صبح زود بیدار شی(5). مادرم هاج و واج نگاهم می کند و می گوید: بسته پیشنهادی؟

لبخندی می زنم و مادر را در ریختن چایی و شیرین کردن آن ها کمک می کنم. می گویم: هر روز من و داداش فقط خوابیم؟ شما و بابا زود بیدار می شین؟ مادر می گوید: سحرخیز باش (6) تا کامروا باشی.. و این بار او لبخندی می زند که جواب را مبهم گفته است.. مادر را بوسه ای می زنم و چایی های شیرین شده را سر سفره می گذارم.

بابا می آید. جمعمان جمع می شود و آماده برای نزول رحمت خدا (7) و چقدر من کیف می کنم از بودن با پدر و مادرم ...

در گوشی: از خوندن آیات و روایات ذیل هر مطلب غافل بشین عجیب چیزهایی رو از دست می دین ها.. نگین نگفتی.. گفتم آقا گفتم.. :)

-------------------------------

1. الإمام علی (ع): أفضل الأعمال ما أکرهت علیه نفسک. ( البحار: 20/69/78) امام علی (ع):‌ برترین کارها،‌ کاری است که نفس خود را بر انجام آن مجبور گردانی.

2.  قال الامام علی علیه السلام : اِعلَم اِنَّ الشّاغِلَ بِالصَّغیرِ یخِلُّ بِالمُهِمِّ وَ اِفرادُ المُهِمُّ بِالشُّغلِ یاتی عَلَی الصَّغیرِ و یلحِقُهُ بِالکَبیرِ فابدَا بِالمُهِمِّ وَ لا تَنسَ النَّظَرَ فِی الصَّغیرِ وَ اجعَلِ الاُموُرِ الصِّغارَ مَن یجمَعُها وَ یعِرَّ مِنها عَلَیکَ.  «بحارالأنوار، جلد 17، صفحه 424» امیرالمومنین امام علی علیه السلام  فرمود: بدان که اگر فقط به کارهای کوچک و کم اهمیت بپردازی از کارهای مهم و حیاتی باز خواهی ماند؛ همانطور که پرداختن به کارهای مهم، امور کوچک را از یاد می برد و آنها نیز به مشکل و کار مهم تبدیل می شوند.

3. رسولُ اللّه صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :العِلمُ خَزائنُ ومَفاتِیحُهُ السُّؤالُ ، فَاسألُوا رَحِمَکُمُ اللّه‏ فإنّهُ یُؤجَرُ أربَعةٌ : السائلُ ، والمُتَکلِّمُ ، والمُستَمِعُ ، والُمحِبُّ لَهُم . .(تحف العقول : 41 منتخب میزان الحکمة : 260)پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :دانش گنجینه‏هایى اسـت و کـلـیدهاى آن پرسش است ؛ پس ، خدایتان رحمت کند ، بپرسید ، که با این کار چهار نفر اجر مى‏یابند : پرسشگر ، پاسخگو ، شنونده و دوستدار آنان

4. فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَیَلْعَبُوا حَتَّى یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ (سوره زخرف/ آیه 83) پس آنان را رها کن تا در یاوه‏گویى خود فروروند و بازى کنند تا آن روزى را که بدان وعده داده مى‏شوند دیدار کنند.

5. وَ مِن رَحْمَتِهِ جَعَلَ لَکُمُ الَّیْلَ وَ النَّهارَ لِتَسْکُنوا فیهِ وَ لِتَبْتَغوا مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرونَ؛ (سوره قصص/ آیه 73) از لطف و رحمت خداست که شب و روز را براى شما قرار داد تا در شب، آرامش داشته باشید و در روز، از فضل خدا طلب [روزى] کنید و شاید شکر او را به جا آورید!

6. و من اللیل فتَهَجَّد به نافلة لک عسی ان یبعثک ربک مقاما محمودا (سوره اسراء، آیه 79.) و پاسی از شب را برای برپایی نافله شب (افزون بر دیگر واجبات، از خواب) برخیز؛ امید است که پروردگارت تو را به مقام محمود رساند»

7. قال رسول الله صلى الله علیه و آله :إنَّ اللّهَ یُحِبُّ المُؤمِنَ ویُحِبُّ أهلَهُ ووُلدَهُ ، وأحَبُّ شَیءٍ إلَى اللّهِ تَعالى أن یَرَى الرَّجُلَ مَعَ امرَأَتِهِ ووُلدِهِ عَلى مائِدَةٍ یَأکُلونَ ، فَإِذَا اجتَمَعوا عَلَیها نَظَرَ إلَیهِم بِالرَّحمَةِ لَهُم ، فَیَغفِرُ لَهُم قَبلَ أن یَتَفَرَّقوا مِن مَوضِعِهِم (تحکیم خانواده از نگاه قرآن و حدیث، محمد محمدی ری شهری، ص 231) پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :خداوند ، مؤمن را دوست مى دارد و زن و فرزندانش را [ نیز ]دوست مى دارد . محبوب ترین چیز نزد خداى تعالى ، آن است که ببیند مرد ، با زن و فرزندانش بر سر یک سفره ، غذا مى خورند . سپس هر گاه بر آن سفره ، گرد هم آیند ، با نظر رحمت به ایشان مى نگرد ، و پیش از آن که از جاى خود پراکنده شوند ، آنان را مى آمرزد .