وعده

در مطلب قبل، کمی در مورد ویژگی هایی که بسته پیشنهادی او برایمان دارد صحبت کردیم. ادامه صحبتمان را پی می گیریم.. خب بفرما بگو..

- این بسته پیشنهادی را می توانم مانند بسته های شارژ  موبابل و بسته های اینترنت انتخاب کنم و هزینه ای اندک هم بدهم و خود به خود وقتی تمام شد به من هشدار بدهد؟

+ یعنی می خواهی بسته را انتخاب کنی و بگذاری گوشه ای؟ نه این از آن بسته ها نیست که! ... این بسته را اگر انتخاب کنیم، خود به خود جاری در زندگی مان نمی شود(1). هشدار نمی دهد که در حال تمام شدن است و این مقدار دیگر باقی مانده است.

- این دیگر چه نوع بسته ای است پس؟ انتخابش که بکنی، خود به خود به کار نمی افتد و جاری در زندگی ام نمی شود؟

+ نه تو خودت باید جاری اش بکنی(2). این بسته مانند جعبه ابزاری است که دست تو ابزارهای مختلفی را داده است. تذکرت می دهد[3] که بیشتر جاری اش کنی.

- اما شاید من بلد نباشم چطور از ابزار جعبه ابزار استفاده کنم؟

+ داخل بسته بروشور آموزشی دارد. فکر کردی همین طور ابزار می دهد و رهایت می کند؟ نه. بسته کاملی است. آموزشت می دهد. همراهت می شود(4). برایت دل می سوزاند. اگر اشتباه کنی خطایت را می گوید و ندید هم می گیرد (5) و کمکت می کند که جبرانش کنی(6).

- پس بگو مثل چرخ خیاطی است که  ...

سی دی آموزشی دارد و مدلهای مختلف دوخت را می توان با آن انجام داد

+ تشبیه جالبی است. می شود گفت این بسته کار چرخ خیاطی را هم می کند. در همه ی مسائلی که نیاز داری برایت حرف دارد و همراهت است(7). و تو می توانی برای خود جامه ای بدوزی مستحکم که دیگران به این لباست غبطه می خورند. (8)

- من دوست ندارم هر لباسی را بپوشم یا با چرخ خیاطی هر لباسی برایم دوخته شود!

+ او هم دوست ندارد تو هر لباسی را بپوشی و اساسا هر لباسی را برازنده ات نمی بیند(9). فقط به لباست هم کار ندارد. حتی به اندیشه و باور وارزشی هم که پشت انتخابهایت، کارهایت، زندگی ات هست کار دارد و آن ها را هم مانند ظاهرت سامان می دهد و زیبا می کند. (10)

مگر می شود انسان رفتاری را انجام دهد که نسبت به آن باور و بینشی نداشته باشد؟ هر رفتاری، مبتنی بر هنجارهای جامعه، ارزشهای خود فرد و جامعه است و من انسان، با باورها و هنجارهایم زندگی می کنم و رفتارهایم را سامان می دهم.. بسته پیشنهادی او، به این نکته، توجه بسیار دارد و اهمیت بسیار میدهد.

او دوست ندارد تو، یک انسان قشری محض باشی، بلکه رشد و نموت را از درون به بیرونت سرایت می دهد(11) و بیرونت را متناسب با رشد درونت، سامان می دهد(12). حسابی رفتی تو فکر ها عزیزتر از هستی (13)...

----------------------------

1.  قُلْ مَا یَعْبَؤُاْ بِکمُ‏ رَبىِ لَوْ لَا دُعَاؤُکُمْ.. (فرقان/ آیه 77) بگو: «اگر دعایتان نباشد، پروردگارم به شما عنایتى ندارد...»

2.  مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلا یُجْزَى الَّذینَ عَمِلُوا السَّیِّئاتِ إِلاَّ ما کانُوا یَعْمَلُونَ (قصص/ 84) هر کس کار نیکى [به پیشگاه خدا] بیاورد، پاداشى بهتر از آن براى اوست، و هر کس کار بدى بیاورد [پس بداند آنان که کارهاى ناشایسته انجام داده ‏اند] جزا داده نمى ‏شوند مگر آنچه را همواره انجام مى‏ داده‏ اند.

3.  وَ هُمْ یَصْطَرِخُونَ فیها رَبَّنا أَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحاً غَیْرَ الَّذی کُنَّا نَعْمَلُ أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْکُمْ ما یَتَذَکَّرُ فیهِ مَنْ تَذَکَّرَ وَ جاءَکُمُ النَّذیرُ فَذُوقُوا فَما لِلظَّالِمینَ مِنْ نَصیر (فاطر/ 37) و آنان در آنجا شیون و فریاد مى‏زنند: پروردگارا! ما را بیرون بیاور تا کار شایسته انجام دهیم غیر آنچه انجام مى‏ دادیم. [مى ‏گویم:] آیا شما را چندان عمر ندادیم که هر کس مى ‏خواست در آن مقدار عمر متذکّر شود، متذکّر مى‏شد و [آیا] بیم دهنده‏ اى به سوى شما نیامد؟ پس بچشید که براى ستمکاران هیچ یاورى نیست‏

4.  کَما أَرْسَلْنا فیکُمْ رَسُولاً مِنْکُمْ یَتْلُوا عَلَیْکُمْ آیاتِنا وَ یُزَکِّیکُمْ وَ یُعَلِّمُکُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُعَلِّمُکُمْ ما لَمْ تَکُونُوا تَعْلَمُونَ (البقرة/ 151 ) همان گونه که [تغییر قبله، کامل کردن نعمت است، این حقیقت هم کامل کردن نعمت است که‏] در میان شما رسولى از خودتان فرستادیم که همواره آیات ما را بر شما مى ‏خواند، و شما را (از هر نوع آلودگى ظاهرى و باطنى‏) پاک و پاکیزه مى ‏کند، و کتاب وحکمت به شما مى‏ آموزد، وآنچه را نمى ‏دانستید به شما تعلیم مى ‏دهد

5.   الاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیما(فرقان/ آیه 70) مگر آنان که توبه کنند و ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند، که خدا بدى ‏هایشان را به خوبى‏ها تبدیل مى ‏کند و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است‏

6.  وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحیماً (نساء/ آیه 110) و هر کس کار زشتى کند یا برخود ستم ورزد، سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را بسیار آمرزنده و مهربان خواهد یافت‏

7.  ثمَّ آتَیْنا مُوسَى الْکِتابَ تَماماً عَلَى الَّذی أَحْسَنَ وَ تَفْصیلاً لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُون‏ (انعام/ آیه 154) آن گاه به موسى کتاب دادیم براى تکمیل نفس هر نیکوکار و براى تفصیل و بیان حکم هر چیز و براى هدایت و رحمت بر خلق، باشد که (مردم) به لقاء خدا ایمان آورند

8.  وَ نادى‏ أَصْحابُ النَّارِ أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفیضُوا عَلَیْنا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ قالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُما عَلَى الْکافِرینَ (اعراف/ 50) و اهل دوزخ بهشتیان را آواز کنند که ما را از آبهاى گوارا یا از نعم بهشتى که خدا روزى شما کرده بهره‏ مند کنید. آنها پاسخ دهند که خدا این آب و طعام را بر کافران حرام گردانیده است‏

9.  یا بَنی‏ آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُواری سَوْآتِکُمْ وَ ریشاً وَ لِباسُ التَّقْوى‏ ذلِکَ خَیْرٌ ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ (اعراف/ آیه 26) اى فرزندان آدم! ما لباسى که شرمگاهتان را مى‏ پوشاند، و لباسى فاخر و گران که مایه زینت و جمال است، براى شما نازل کردیم و لباس تقوا [که انسان را از آلودگى ‏هاى ظاهر و باطن بازمى ‏دارد] بهتر است، و این [لباس که با استفاده از آن انسان به سعادت ابدى مى‏ رسد] از نشانه‏ هاى خداست، باشد که متذکّر [این حقیقت‏] شوند

10.  وَ إِذا جاءَکَ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِآیاتِنا فَقُلْ سَلامٌ عَلَیْکُمْ کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلى‏ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْکُمْ سُوءاً بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحیم‏ (انعام/ آیه 54) و هرگاه کسانى که به آیات ما ایمان مى ‏آورند به نزد تو آیند، بگو: سلام بر شما، پروردگارتان رحمت را بر خود لازم و مقرّر کرده بنابراین هر کس از شما به نادانى کار زشتى مرتکب شود، سپس بعد از آن توبه کند و (مفاسد خود را ) اصلاح نماید [مشمول آمرزش و رحمت خدا شود] زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است‏

11.  فَلَوْ لَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضرَّعُواْ وَ لَاکِن قَسَتْ قُلُوبهُمْ وَ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَنُ مَا کَانُواْ یَعْمَلُون‏ (انعام / 43) پس چرا وقتى که بلا به آنها رسید، توبه و زارى نکردند؟ زیرا که دلهایشان را قساوت فرا گرفته و شیطان کار زشت آنان را در نظرشان آراسته بود

12.  إن لَم تَکُن حَلیما فَتَحَلَّم فَإِنَّهُ قَلَّ مَن تَشَبَّهَ بِقَومٍ إِلاّ أَوشَکَ أَن یَکونَ مِنهُم : اگر بردبار نیستى خود را بردبار جلوه ده، زیرا کمتر کسى است که خود را شبیه گروهى کند و بزودى یکى از آنان نشود. نهج البلاغه، کلمات قصار، 207 ؛ وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنَّاسِ وَ لا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ (لقمان/ آیه 31) متکبرانه روى از مردم برمگردان، و در زمین با ناز و غرور راه مرو، همانا خدا هیچ خودپسند فخرفروش را دوست ندارد. نهی از رفتارهای ناهنجار علاوه بر علت های اجتماعی و فردی ای که دارد، به علت تاثیر گذاری ای است که ظاهر انسان بر قلب و روح و روان و باطنش دارد و باطن را خراب می کند.

13.  وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنی‏ آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى‏ کَثیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضیلاً (اسرا/ 70) به یقین فرزندان آدم را کرامت دادیم، و آنان را در خشکى و دریا [بر مرکب‏هایى که در اختیارشان گذاشتیم‏] سوار کردیم، و به آنان از نعمت هاى پاکیزه روزى بخشیدیم، وآنان را بر بسیارى از آفریده‏ هاى خود برترى کامل دادیم‏