وعده

جاتون خالی امروز رفته بودیم مراسم برای شهادت مولامون، امام جواد و ذکر غربت ایشون و اشک و رحمت خدا . الحمدلله بر این توفیق الهی .. ختم انعامی برگزار شد و ما هم از تقریبا آیه 113 سوره مبارکه انعام رسیدیم. همان بدو ورود حواسم رو جمع کردم که الان که می خوای قرآن بخونی حواست باشه که به ترجمه اش هم دقت کنی تا بفهمی که خدا چی می گه. و چقدر هم که خدا نکته های عالی ای رو روزیم کرد..الحمدلله.. شکر کنیم تا خدا زیادش کنه(1). مگه نه؟

وقتی قرآن جیبی(2) ام رو باز کردم و چند دقیقه ای که نشسته بودم و منتظر بودم پیام بازرگانی بین سریال تمام بشه، آیه ای جلوی چشمم اومد که فکر کردم الانه که قراره با این آیه آزمایش بشم و خدا قبل از آزمایش داره بهم می گه که حواست باشه که دقت کنی و سربلند بیرون بیای.. قبول نداری خودت بخون : لِنَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا (3) و خب همین طور هم شد..

حالا آیه چی بود؟

وَقُل لِّعِبَادِی یَقُولُواْ الَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ الشَّیْطَانَ یَنزَغُ بَیْنَهُمْ إِنَّ الشَّیْطَانَ کَانَ لِلإِنْسَانِ عَدُوًّا مُّبِینًا (4)

وقتی داشتم تو جستجوی قرآن، دنبال آیه می گشتم دیدم ماشاالله چقدر آیه داریم که کلمه أحسن توش اومده. أحسن ها نه حسن. یعنی بهترین. نه خوب و نیکو و غیره..  فقط بهترین... شنیدین که قرآن احسن القصص هست؟ یعنی بهترین قصه ها  بعد حال ما وقتی می گیم عزیز من،  قرآن دست بالا گرفته و می خواد ما در گفتار بهترین باشیم، در رفتار بهترین باشیم، برچسبهای روان شناسانه کمال گرایی زدن به این و اون دیگه چه صیغه ایه؟ بهترین بودن چه اشکالی داره وقتی حالت وسواسی و ظلم کردن به خود و دیگری درش نباشه؟ ..  قرآن که می گه خوبه.. حالا نظر قرآن مهمه یا نظر دیگران؟ قضاوت با شما

القصه.. قرار این شد که گفتار بهترین رو داشته باشم و حسابی هم مورد ازمایش واقع شدیم و هی لبخند در دل می زدیم و زیرزیرکی به خدا می گفتیم که چشم خدا. گفتار بهترین..بهترین گفتار.. چشم دیگه. . الان یعنی بهترین نیست؟ خب باشه بهترش می کنم.. الان بهتر شد؟ پسندیدی؟ هنوز باید بهتر بشه؟ حالا چطوره؟.... اقا چندبار امتحانمون می کنی؟ چشم دیگه.. خلاصه نفهمیدیم داشتیم با خدا مکالمه می کردیم یا تو امتحان بودیم و گفتار احسن با اطرافیان می داشتیم..

نکته جالبش اینه که فقط گفتار بهترین هم نداریم. رفتار بهترین هم داریم: ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ  (5)

 یا مثلا این آیه که خیلی هم معروفه : یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ (6)

 تازه این همه بهترین ها بودن و رفتارکردن هم به درد خودمون می خوره و داریم خرج خودمون رو در می یاریم به اصطلاح:

إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِکُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا ... (7)

و تازه تر از تازه اش اینکه حسابی هم خیالت تخت که خدا اجر این بهترین بودنت رو ضایع نمی کنه که هیچ، تمام و کمال هم می ده:

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا (8)

لِیَجْزِیَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَیَزِیدَهُم مِّن فَضْلِهِ وَاللَّهُ یَرْزُقُ مَن یَشَاء بِغَیْرِ حِسَابٍ (9)

ولی مگر، من ، به غیر از توفیق الهی قدمی برداشتم ؟ (10) پس به چه پاداشتم می دهد خدای مهربان؟!

او مهر و لطف خود را تمام می کند نه اینکه منِ بنده، مستحق چنان اجر و پاداشی باشم..

حالا اساسا، این چه ربطی به سبک زندگی داره؟

ربط نداره؟ تمامش مربوطه. یه کم فکر کنیم.. زندگی از چی تشکیل می شه؟ از همین رفتارها، گفتارها، تفکرها..  وقتی من رفتار و گفتارم قرار باشه که بهترین باشه، بهترین ها واقعا.. دیدین که.. تو ازمایش امروز، چندبار خدا موقعیت رو هی تکرار کرد تا بهترترش کنم.. اگه بهترین بود که نمی شد هی بهترش کرد. می شه؟ پس جا داره هنوز که رفتارهامون بهترین بشه.. وقتی هم بهترین رفتار و گفتار رو تمرین کنم، بعد از مدتی هم فکرم بهترین می شه. یادتونه بحثش رو با هم کردیم قبلا. اینجا

چقدرم که قرآن خوشگل بهمون گفته بهترین باش.. بهترین باشیم تا بلکه شبیه به خود خدا بشیم:  وَأَحْسِن کَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْکَ (11)

البته این امر احسن که خداوند فرموده به چه منظوری هست و آیا بهترین منظوره یا احسان کردن یا چیز دیگه، بزرگوارانی که تمایل دارند مطالعه بیشتری بکنن می تونن به تفسیرها مراجعه ای بکنن. مثلا برای نمونه اینجا رو ذیل عنوان (بیانی لطیف در تفسیر کریمه هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ )  بخونین

 پ.ن 1: نظر شما چیه؟

دوست دارین قالب مطالب، با همون حالت داستانی و گفت و گویی باشه یا این طوری خوبه؟ برام بگین که شما چی می پسندین و البته نکته گفتن هم  یادتون نره.. نکته هاتون رو دوست دارم. حتی اگه خیلی کوتاه باشه یا به نظر خودتون چیز مهمی نباشه. ممنووونم

پ.ن 2: پاورقی شماره 2 قابل توجه اون هایی که می پرسیدن راه انس با قرآن چی هست؟ جاری باید بکنیمش.. نه؟

----------------------------------

1. وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ (سوره ابراهیم/ آیه 7) و آن گاه که پروردگارتان اعلام کرد که اگر واقعاً سپاسگزارى کنید، [نعمت‏] شما را افزون خواهم کرد، و اگر ناسپاسى نمایید، قطعاً عذاب من سخت خواهد بود.»

2. "هر کدام از شماها یک نسخه‌ی قرآن در جیب بغلتان داشته باشید؛ اگر در جایی منتظر کاری می‌ایستید و فراغتی پیدا می‌کنید - یک دقیقه، دو دقیقه، پنج دقیقه، نیم ساعت - قرآن را باز کنید و به تلاوت آن مشغول شوید، تا با این کتاب انس پیدا کنید. تعدادی که این‌طور عمل کرده بودند، هرچند بسیار اندک بودند، لیکن احساس می‌کردم که اینها با این‌که غالباً هم عربی نمی‌دانستند، اما از لحاظ فهم معارف اسلامی، از دیگران برجسته‌تر بودند و به طور ممتازی با آنها تفاوت داشتند." بیانات مقام معظم رهبری در تاریخ 30/ 11/ 1370

3. إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِینَةً لَّهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا (سوره کهف/ آیه 7) در حقیقت، ما آنچه را که بر زمین است، زیورى براى آن قرار دادیم، تا آنان را بیازماییم که کدام یک از ایشان نیکوکارترند.

4. وَقُل لِّعِبَادِی یَقُولُواْ الَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ الشَّیْطَانَ یَنزَغُ بَیْنَهُمْ إِنَّ الشَّیْطَانَ کَانَ لِلإِنْسَانِ عَدُوًّا مُّبِینًا  (سوره اسرا / آیه 53) و به بندگانم بگو: «آنچه را که بهترین است بگویند»، که شیطان میانشان را به هم مى‏زند، زیرا شیطان همواره براى انسان دشمنى آشکار است.

5. ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ  .. (سوره مومنون/ آیه 96 ) ؛  وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَا السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ  ( سوره فصلت/ آیه 34) و نیکى با بدى یکسان نیست. [بدى را] به آنچه خود بهتر است دفع کن آن گاه کسى که میان تو و میان او دشمنى است، گویى دوستى یک‏دل مى‏ گردد.

6. یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ (سوره زمر/ آیه 18) به سخن گوش فرامى ‏دهند و بهترین آن را پیروى مى ‏کنند اینانند که خدایشان راه نموده و اینانند همان خردمندان.

7. إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِکُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا  (سوره اسرا/ آیه 7) اگر نیکى کنید، به خود نیکى کرده ‏اید، و اگر بدى کنید، به خود [بد نموده ‏اید]. و چون تهدید آخر فرا رسد [بیایند] تا شما را اندوهگین کنند و در معبد [تان‏] چنان که بار اول داخل شدند [به زور] درآیند و بر هر چه دست یافتند یکسره [آن را] نابود کنند.

8. إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا (سوره کهف/ آیه 30) کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏اند [بدانند که‏] ما پاداش کسى را که نیکوکارى کرده است تباه نمى ‏کنیم.

9. لِیَجْزِیَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَیَزِیدَهُم مِّن فَضْلِهِ وَاللَّهُ یَرْزُقُ مَن یَشَاء بِغَیْرِ حِسَابٍ (سوره نور/ آیه 38) تا خدا بهتر از آنچه انجام مى‏دادند، به ایشان جزا دهد و از فضل خود بر آنان بیفزاید، و خدا ست که‏ هر که را بخواهد بى‏حساب روزى مى‏دهد.

10. ...وَمَا تَوْفِیقِی إِلاَّ بِاللّهِ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ أُنِیبُ (سوره هود/ آیه 88) ... و توفیق من جز به [یارى‏] خدا نیست. بر او توکّل کرده‏ام و به سوى او بازمى ‏گردم.

11. وَأَحْسِن کَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْکَ (سوره قصص/ آیه 77) و با آنچه خدایت داده سراى آخرت را بجوى و سهم خود را از دنیا فراموش مکن، و هم چنان که خدا به تو نیکى کرده نیکى کن و در زمین فساد مجوى که خدا فسادگران را دوست نمى ‏دارد.